HARCERSTWO POLSKIE W REPUBLICE CZESKIEJ
2. KDH WIELKA NIEDŹWIEDZICA

W naszej szkole działa już od 1992 roku 2. Karwińska Drużyna Harcerska Wielka Niedźwiedzica

Czasy zbiórek

Drużyna harcerska WN

Czas zbiórek
:    każdy piątek, godz. 15:00 - 16:30 (oprócz wakacji)

Kadra:

Drużynowy:    pwd. Filip Tomanek
Przyboczni:    Marek Konieczny, Michał Pechaczek

Miejsce:    ogród szkolny, park, sala gimnastyczna, klasa…

Kontakt:     Filip Tomanek, filo.tomanek@gmail.com ,2kdh.wn@gmail.com, www.wielkaniedzwiedzica.cz

 

Gromada zuchowa Wilczęta

Czas zbiórek:    każdy piątek, godz. 14:15 - 15:00 (oprócz wakacji)

Kadra:
Drużynowy:    pwd. Filip Tomanek
Przyboczni:    Agata Śmiłowska, Jacek Folwarczny

Miejsce:    ogród szkolny, park, sala gimnastyczna, klasa…

Kontakt:    : Filip Tomanek , nr tel. +420 734 762 129 , filip.tomanek@volny.cz, 2kdh.wn@gmail.com

 

Działalność
gry i zabawy, topografia, samarytanka, szyfry, węzły, historia scoutingu i harcerstwa, symbolika, zdobywanie sprawności, sport, wycieczki, biwaki, wigilijki, Andrzejki, Dzień Myśli Braterskiej

Cel działalności
wychowanie dzieci do samodzielności, współpracy, przyjaźni,   orientacja w przyrodzie,

 

Nazwy
2. KDH Wielka Niedźwiedzica
2. - w Karwinie na początku lat dziewięćdziesiątych działała już pierwsza drużyna – Błękitna Jedynka, na nas została wobec tego druga.

KDH - Karwińska Drużyna Harcerska

Wielka Niedźwiedzica - to oczywiście od sławnego gwiazdozbioru. Pomysł wziął się z obserwacji nieba podczas naszej letniej wyprawy na Kozubową. Wielki Wóz, który jest częścią  Wielkiej Niedźwiedzicy, świecił nam nad głowami tak wspaniale i majestatycznie, że nazwa sama nasunęła nam się na myśl.

       Wielka NiedźwiedzicaWielka Niedźwiedzica

 

Bohater drużyny
inż. Celestyn Racek - zginął w katastrofie górniczej 14 czerwca 1894 niosąc pomoc górnikom - ofiarom eksplozji gazów (więcej patrz Gustaw Morcinek)

Członkowie
WN w roku szkolnym 2008 – 2009
Jakub Balazs, Ryszard Firla, Sebastian André Garcia N´Dua, Katarzyna Gattnar, Sara Gniewek, Adam Jurczyk, Andrea Koupil, Roman Ligocki, Izabela Morcinek, Marek Szwed, Dominik Walach, Janina Waloszek, Teresa Waloszek, Michal Wierzgoń, Kamil Zaremba.

Członkami WN byli również np. Daniel Malczyk, Roman Malczyk, Daniel Stolarz, Gabriela Gomółka, Michal Gomółka, Renata Tomanek, Marketa Tomanek, Krzysztof Czerny, Jerzy Franek, Barbara Franek, Zbyszek Jeleń, Grażyna Jeleń, Piotr Herman, Tomasz Machowski, Wojciech Wykręt, Monika Broda, Jola Witoszek, Marek Witoszek, Teresa Valcha, Tomasz Valcha, Marta Biegoń, Lenka Hanzel, Grażyna Wilk, Ewa Słowik, Katarzyna Strohm, Piotr Nastulczyk, Lukasz Kujawa, Marian Balog, Michał Kozieł, Izabela Sajdok, Aneta Sajdok, Weronika Sajdok, Beata Brachaczek, Renata Brachaczek, Katarzyna Kałuża, Janina Martynek, Joanna Rudnik, Barbara Rudnik, Piotr Wałoszek, Agata Zolich, Jacek Zolich, … przez drużynę przewinęło się od początku jej istnienia około 60 osób.
Dzisiaj ludzie ci są cenionymi lekarzami, prawnikami, nauczycielami, pielęgniarkami, artystami, przedsiębiorcami prywatnymi, studentami…  Pracują, mają dzieci, swoje mniej lub bardziej szczęśliwe życie, ale kiedy się spotkamy, to wszyscy zgodnie wspominają nasze przeżycia i niesamowitą atmosferę przyjaźni.
Jak w każdej szanującej się drużynie harcerskiej używamy przezwisk ( nikogo nie obrażając!!!) do dziś mówimy do siebie – Sowa, Świstek, Kolombo, Macho, Pitrysek, Motanek, Maki, Grocho, itp.

Historia drużyny
Na początku lat dziewięćdziesiątych działała w Karwinie 1. KDH Błękitna Jedynka (drużynowy hm. Grzegorz Młynarczyk) oraz Orły Skalne (drużynowy Daniel Malczyk) i Sowy (Lenka Strzyż). Obie ostatnie drużyny były malutkie, więc zapadła decyzja o ich połączeniu. Pewnej gwiaździstej sierpniowej nocy wymyśleliśmy nazwę, a na spotkaniu poobozowym w Cierlicku w nocy z 11 na 12 września 1992 powstała przy ognisku 2. KDH Wielka Niedźwiedzica. Uroczystość miała nawet swoich ojców chrzestnych – Mariana Piszczka i Edmunda Piekarskiego. Drużynową została Lenka Strzyż, przybocznymi Daniel Stolarz i Daniel Malczyk.
Zaczęła się wielka przygoda harcerska. Jeździliśmy na wycieczki, biwaki, obozy, braliśmy udział we wszystkich rajdach, niektóre z nich wygraliśmy, śpiewaliśmy na festiwalach piosenki harcerskiej. Połączyła nas serdeczna przyjaźń z trzynieckimi Czarnymi Panterami – byliśmy nawet na wspólnych obozach (Žďárský Potok i Žimrovice).
Lata jednak mijały, dzieci dorastały, drużyna  się zmieniała. Obecnie znowu staramy się stworzyć z naszych dzieci paczkę, która będzie się wspierać, którą jej członkowie będą wspominać długie lata z sentymentem i uśmiechem na twarzy.
Historia WN zapisana jest w naszych kronikach, na zdjęciach, ale przede wszystkim w pamięci i sercach wszystkich wuenek.

Powitanie
Wuenki czau
Wuenki czau
Wuenki czau, czau, czau!

Pożegnanie:          
Jeden za wszystkich – wszyscy za jednego!

 

web © 2008-24 MM Sound & Global Net